KONING VAN ALLE EDELSTENEN
Diamant dankt zijn naam aan het woord Adamas, de onoverwinnelijke. Het is de hardste grondstof ter wereld en bestaat slechts uit 1 element: koolstof. Elke diamant is letterlijk miljoenen jaren oud, zo lang duurt het ontstaan van deze steen. De oudste diamanten zijn zelfs 4,3 miljard jaar oud, de tijd dat de aarde zich vormde. De magische mix van geschiedenis en zuivere, ongerepte schoonheid maken de diamant tot de koning van de edelstenen.Al eeuwenlang oefenen diamanten een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit. De geschiedenis van de edelsteen is omringd met verhalen en legenden over passie, magie, drama, hoogverraad en overwinningen. Oorlogen zijn begonnen en beëindigd om diamant, geen enkele andere edelsteen spreekt zo tot de verbeelding van de mens. Deze meest begeerde edelsteen is het kroonjuweel van elk koningshuis.
De 4 C’s
De waarde van diamant kan enorm verschillen. Voor het ongeoefende oog lijken er geen verschillen te zijn, behalve een volledig ander prijskaartje. De waarde van de diamant is afhankelijk van de 4 factoren: karaat, kleur, slijpsel en zuiverheid. Ofwel de 4 C’s ( Carat, Color, Cut en Clarity).
Karaat (Carat )
Het gewicht van een diamant wordt weergegeven in karaat. Een diamant van 1 karaat weegt 200 milligram. Het woord karaat is afgeleid van het woord carob, een soort boon die op cacao lijkt. Vroeger werden deze bonen gebruikt om het karaat te bepalen. Naast het gewicht wordt er ook vaak gesproken over puntjes. Dit gebeurt meestal bij diamanten lager dan 1 karaat. Een diamant van 1 karaat heeft 100 puntjes. Dus een diamant van 0.75 karaat heeft 75 puntjes. Eigenlijk komt het neer op het volgende: hoe groter, hoe beter.
Slijpsel (Cut)
De meest bekende slijpvorm van diamant is de briljantvorm. Naast deze slijpvorm zijn er vele andere zoals baguette, hartvorm en princess-slijpsel. Behalve de slijpvorm is vooral de kwaliteit van het slijpsel waardebepalend. Wanneer een diamant precies in de juiste verhoudingen is geslepen, wordt het licht weerkaatst van het ene facet naar het andere. Al het licht reflecteert dan via de bovenkant van de steen. De perfecte prismawerking. Als de diamant te dik is geslepen, gaat het licht deels via de onderkant van de steen verloren. Als de diamant te vlak is geslepen, ontsnapt het licht al aan de steen nog voordat het door een ander facet wordt teruggekaatst.Volgens velen is de briljantvorm de meest perfecte slijpvorm van diamant wegens zijn ideale prismawerking. Met de komst van het Gassan 121-slijpsel is het klassieke briljantslijpsel verder ontwikkeld. Deze slijpvorm heeft in totaal 121 facetten in plaats van de 57 facetten die de briljantvorm heeft.
Kleur (Color)
Voor een leek lijken bijna alle diamanten wit. In werkelijkheid blijkt slechts een klein aantal volkomen kleurloos, dus puur wit te zijn. Een kleurloze diamant is het mooist. Want alleen een volkomen kleurloze diamant heeft een perfecte prismawerking; zo’n diamant laat het licht vlekkeloos door. Om de zeer kleine kleurverschillen vast te leggen, zijn internationale normen opgesteld. De hoogste norm krijgen de witte stenen, de lagere norm de diamanten die getint wit tot geel zijn. Een uitzondering zijn de zogenaamde Fancy colors. Door een speling van de natuur (1% ander element in de samenstelling van de diamant) kan de diamant allerlei kleuren hebben. Van babyroze tot blauw.
Zuiverheid (Clarity)
De zuiverheid van een diamant heeft te maken met de grootte en het aantal onzuiverheden die aanwezig zijn in iedere diamant. Tijdens de groei van de diamant kunnen de onzuiverheden in de diamant worden opgeslokt. Dit kunnen andere kristallen of een vloeistof zijn. Meestal zijn de onzuiverheden zo klein dat ze met het blote oog niet te zien zijn en dus ook geen effect hebben op het uiterlijk van de diamant. Van de vier C’s is dit onderdeel het makkelijkst te begrijpen. Edelsteenkundigen bekijken de onzuiverheden en beoordelen deze op aantal en formaat en geven de diamant vervolgens een label. Diamanten met weinig en kleine onzuiverheden krijgen het hoogste label. Het licht kan ongestoord door de steen en daardoor heeft de diamant meer schittering. Diamanten met meer onzuiverheden krijgen een lager label. Door de onzuiverheden in de diamant van dit lagere label wordt licht gehinderd in de steen. Het gevolg is dus minder schittering.
Tekst: Bas Verdonk
Foto’s: Joost Leijen / Gassan / Shutterstock