De perfecte jeans

Het klinkt raar maar ik hou niet zo van winkelen. Het klinkt vreemd uit de mond van iemand die altijd op de hoogte wil zijn van de laatste trends en persoonlijke verzorging. Ik winkel alleen doelgericht. Urenlang shoppen door het centrum in een of andere grote stad is niet aan mij besteed. Ik winkel bij een paar vaste winkels en ben dan ook altijd binnen het uur weer thuis met een nieuwe set of schoenen of er moet nog een lunch aan vastgeplakt worden dan ben ik wel weer te porren voor een middagje winkelhart te doen. Ik hou dus niet zo van winkelen maar ik haat het echt om te gaan shoppen voor een jeans. Naast de twijfel over de wassing, het model en de vorm van de kontzakken is het vooral het vinden van de juiste maat een crime. Als een broek perfect zit in de winkel betekent dat in de regel dat hij na een paar keer dragen thuis te wijd wordt. Hij moet dus strakker, maar hoeveel?

Straks loopt ie minder uit dan je denkt en moet je door het leven met zo’n ongezellig rolletje boven je broekband. Laatst moest ik er weer aan geloven. In de broekenwinkel besloot ik een keer naar die hippe verkoopster te luisteren; ik wilde eigenlijk een maatje groter maar ging toch naar huis met die skinny jeans die ik nét dicht kreeg. Een week later wilde ik mijn nieuwe aanwinst aantrekken, maar ik kwam tot mijn verbazing niet verder dan halverwege mijn bovenbenen. Puffend lag ik op bed om de stugge spijkerstof over mijn heupen te trekken. Was ik aangekomen? Waarom had ik nu toch naar die verkoopster geluisterd? Met voorzichtige stapjes, ik was bang om uit mijn broek te scheuren, strompelde ik naar de spiegel. Eenmaal daar keek ik nog eens goed naar mijn strakke jeans. Dit was niet mijn nieuwe aanwinst, maar de jeans van mijn vriend. Type slank, zonder billen of heupen. Met een grijns hing ik zijn jeans aan zijn kant van de kast. Mijn eigen nieuwe broek? Die zit inmiddels als gegoten…

bron: www.gooisch.nl