Noem het maar op: kauwgom, telefoon, oplader, make-up, haarelastiekjes, paracetamol, parfum, snoepjes, autopapieren, flesje water, zonnebril, nagelvijl, paraplu, borstel, lipbalsem, haarlak en hier en daar nog een verdwaald visitekaartje. Ik denk goed voor een kilo of vier, maar daar train ik dan mijn armspieren weer mee.
Zeulen, dat is eigenlijk een beter woord voor wat wij vrouwen allemaal wel niet bij hebben in onze tas. Ik dacht ook er slim aan te doen door een tas te kopen waar een uitneembare binnentas in zat, maar ik verzamelde zowel in de binnentas als daarbuiten nog meer spullen. Hoe groter de tas, hoe groter de inhoud, lijkt het wel.
Ik wil gewoon geen risico nemen dat ik iets vergeten ben. Heeft iemand hoofdpijn, dan heb ik nog wel een paracetamolletje. Iemand onverwachts een menstruatie? Ze kunnen nog kiezen tussen tampon, maandverband, met of zonder vleugels. Alles heb ik bij, niets aan het toeval overlatend.
Nadeel hiervan is dat ik nooit meer iets kan vinden. Op sommige momenten graai en zoek ik zenuwachtig in mijn mini-warenhuis, kijkend voor mijn paspoort bij een of ander loket waar dan iemand op staat te wachten en een flinke rij achter mij nog erger staat te wachten. Een paar kilo aan spullen moet dan eerst worden ontruimd, eer ik het felbegeerde mapje dan uiteindelijk diep verstopt in mijn grabbelton vind.
Voor mijn eigen voordeur is het vaak nog een groter probleem, met meestal wat extra tassen van de supermarkt, mijn post in mijn mond, en dan de huissleutel maar eens zien te vinden. Het gepiep van de hond aan de andere kant van de voordeur maakt het ook niet relaxter om even rustig mijn sleutels te zoeken. Op zulke momenten wenste dat ik genoegen had met een kleine clutch waarin ik naast mijn gsm gelijk mijn sleutels voor het pakken had.
Ik heb ooit een documentaire gezien over de Bermudadriehoek. Ik associeer mijn tas daarmee, alles wat ik erin doe, vind ik zelden tot nooit terug of drie weken later, zoals het felbegeerde bioscoopkaartje waar ik toen een tweede van moest kopen omdat op het moment suprême ik het niet meer kon vinden.
Mannen hebben het dan maar makkelijk. Die hebben een broekzak, daar gaat gewoon alles in en mochten ze iets extra’s bij hebben dan geven ze het toch aan jou, want jij hebt toch al genoeg bij, dus dat ene dingetje maakt het verschil dan ook niet meer.
Zou het winterseizoen mij tegemoet komen en een type golftas als modetrend gaan introduceren, of zou het geaccepteerd worden om net als bij de golfsport een eigen caddy te huren om zo mijn handen vrij te hebben. Zodat ik nog meer spulletjes kan kopen, die dan weer kunnen verdwijnen in die grabbelton?
bron: www.gooisch.nl